21-Feb-2008 เจาะท้องเพื่อให้อาหารเข้ากระเพาะ

ลืมเล่าไปว่า เมื่อวันที่ 21 ถ้าจำไม่ผิด น้องปอนด์ได้เจาะท้องแล้ว และถอดสายที่ให้อาหารผ่านทางจมูกออก

ในช่วงที่ผ่านมา การดูดเสมหะผ่านทางคอช่วยได้มากขึ้น และคุณหมอก็บอกว่า ถ้าอาการดีขึ้นแล้ว อีกไม่กี่วันก็คงกลับบ้านได้ พวกเราต่างก็ดีใจ และคุณหมอบอกว่าจะต้องหาเครื่องดูดเสมหะไว้ที่บ้าน รวมทั้งเครื่องผลิตออกซิเจนด้วย เพราะอาจต้องใช้เวลาฉุกเฉิน

ระดับต่างๆ ค่อนข้างดี แต่น้องปอนด์จะไม่ยอมกลืนน้ำลาย ส่วนเสมหะจะมีทุกๆ สองสามชั่วโมงจึงต้องดูดเป็นประจำ ถ้าหากมีเสมหะเยอะ หายใจไม่สะดวก ระดับออกซิเจนก็จะลดต่ำลงกว่า 90 จึงต้องรีบดูด พี่สาวผมซึ่งเป็นอาอี๊ของน้องปอนด์ฝึกฝนการดูดเสมหะได้เป็นอย่างดี

ช่วงที่อยู่ในห้องธรรมดา พวกเราพยายามช่วยกันเองมากขึ้น เพราะว่าพยาบาลในแผนกธรรมดานี้ ก็ธรรมดาจริงๆ โดยเฉพาะในช่วงกลางคืนจะมีประจำอยู่น้อย พวกเราจึงต้องดูดเสมหะกันเอง

พวกเรายังไม่ได้สรุปว่าจะซื้อเครื่องรุ่นไหน เพราะบอกตรงๆ ว่าค่าใช้จ่ายแพงมาก รวมๆ แล้วก็ 60,000 กว่าบาท ค่าใช้จ่ายตลอดสามอาทิตย์กว่าที่ผ่านมาร่วมเป็นเงินกว่า 400,000 บาทเข้าไปแล้ว แต่ทำยังไงได้ เราต้องการให้น้องปอนด์ดีขึ้นเท่านั้นเอง..