ตั้งแต่วันแรกๆ คุณหมอได้ให้ข้อมูลไว้ว่า ถ้าจำเป็นจริงๆ เราอาจจะต้องเจาะคอช่วยหายใจ และจะทำให้ดูดเสมหะได้ง่ายขึ้น พวกเราต่างก็ไม่ต้องการให้เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น และไม่อยากให้หลานของเราต้องมีรูที่คอ มันน่าทรมานเหลือเกิน
ผมลองสอบถามข้อมูลจากสมาชิกในห้องพันธ์ทิพย์ ก็ได้รับข้อมูลมากมาย และที่สำคัญคือได้กำลังใจมากมายด้วย ต้องขอขอบคุณเป็นอย่างมาก ผมได้นำโน้ตบุ๊คไปให้น้องปอนด์อ่านด้วย ในคืนก่อนที่น้องปอนด์จะต้องเจาะคอ เราเชื่อคุณหมอเพราะจากข้อมูลที่ได้รับมา การเจาะคอเป็นทางออกเดียวที่เหลืออยู่ เพราะน้องปอนด์ยังอาการไม่ดีขึ้น และได้สอดท่อช่วยหายใจผ่านทางปากมาครบ สองสัปดาห์แล้ว การสอดท่อผ่านทางคอ ทำให้คออักเสบ และอาจเกิดพังผืดขึ้นได้ และจะมีปัญหาอื่นตามมา จึงตกลง เจาะคอกัน
การเจาะคอมีขึ้นในช่วงเช้า ใช้เวลาไม่นานก็เสร็จเรียบร้อย น้องปอนด์นอนหลับเกือบตลอดวัน เพราะฤทธิ์ยาสลบ และความเจ็บ วันนี้ผมไม่กล้ามองน้องปอนด์เลย เพราะพาลน้ำตาจะไหลทุกทีสิน่า.. แต่พวกเราทุกคนในครอบครัวก็ได้แต่หวังว่า เอาน่า.. แล้วทุกอย่างจะดีขึ้นเรื่อยๆนะ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment